Matteo Renzi 1.0.8

"Er zijn veel manieren om te beginnen. En begin opnieuw.
Degenen die zijn opgegroeid met de scoutingervaring weten dat de beste manier is om aan de slag te gaan.
Een fysieke reis, gemaakt van stappen, vergaderingen, blikken. Met oude vrienden die je al lang niet meer hebt gezien, omdat je eindelijk meer tijd hebt voor jezelf en voor hen. Met nieuwe plekken om te kijken, kritisch te bekijken, voor de eerste keer aan te raken, zoals een paar dagen geleden met mij gebeurde in Scampia.
Maar het is ook de virtuele en gedeelde reis van een gemeenschap.
Er zijn miljoenen Italianen die een duidelijk en mooi idee hebben van de toekomst van Italië. Met alle moeilijkheden die niemand wil ontkennen. Deze miljoenen Italianen geven zich niet over aan berusting. Ik wil met hen wandelen.
Er zijn momenten - in het leven van een land - waarin de toekomst lijkt te verdwijnen. Alles wordt verpletterd op het heden. Dromen lijkt verboden, plannen onmogelijk, ideeën hebben een fout. Alleen het onbepaalde heden is van toepassing, waarbij het enige dat telt, niet is om het inkomen van degenen die altijd op een bepaalde manier hebben gedaan te verstoren en wil blijven doen.
Let wel. We zijn klaar voor elke verificatie van het verleden. Wij zijn degenen die duizend dagen werk moeten aanbieden aan de regering, die veel resultaten hebben opgeleverd. Met wat fouten natuurlijk, maar in de overgrote meerderheid hebben we vooruitgang geboekt voor onszelf en voor het land. Tegenwoordig heeft Italië meer rechten en minder belastingen: van de Sociale Werf tot burgerrechten tot 80 euro of de afschaffing van de IMU op het eerste huis. Het ging door, ongeschonden door terrorisme, evenementen zoals Expo en Jubilee, terwijl in andere delen van Europa de dingen anders waren. In drie jaar tijd heeft het 600 duizend banen teruggevonden, waarvan drie kwart een vast contract hebben en van minus twee procent van het bbp in 2013 zijn gestegen naar één procent vandaag. Hij heeft decennialang de openbare werken gedeblokkeerd en de breedbandoperatie gestart die het aanzien van steden zal veranderen. Hij heeft geïnvesteerd in de buitenwijken, in de sport, op scholen, in bedrijven, in musea en in theaters, omdat met cultuur de identiteit van een volk wordt gedefinieerd. We zijn trots op onze duizend dagen. Maar jongens, dat is genoeg. Dat is het verleden, nu.
Deze blog is niet bedoeld voor veteranen. Het is een plek om naar de toekomst te lopen. Samen, veel. De nederlaag in het referendum doet ons pijn, ik zou graag het tegenovergestelde zien. Met de hervormingen wilden we een eenvoudiger en sterker land: het ging mis. Ik wilde honderden fauteuils knippen en uiteindelijk was de enige die sprong - zoals het goed en juist was - die van mij. Maar zelfs die nederlaag behoort tot het verleden. En er zijn miljoenen Italianen, miljoenen, die Ja hebben gestemd en die willen dat de toekomst terugkeert. Deze blog is niet alleen van mij, het zijn ze allemaal. En het zijn ook degenen die Nee hebben gestemd maar een bijdrage willen leveren, willen bespreken, vergelijken. Omdat het in de tijd van de belediging en de botsing leuk is om te praten. Het is fijn om burgerlijk te zijn, zonder plunderingen, polemiek, een hekel aan ad personam.
Wij zijn degenen die politiek voor iets maken, niet tegen iemand.
We zullen alles bespreken.
Uitgaande van de rol van Europa in deze delicate fase. Wat is het doel van de Europese instellingen in een tijdperk dat de commentatoren zich voorstellen, gedomineerd door het verslag-Trump-Poetin (alles moet echter worden geverifieerd)? Wat is het nut van het idee van Europa geboren in Ventotene?
En nogmaals: welke ruimte is er voor een centrum dat belastingen verlaagt, dat een vorm van bescherming vindt voor de nieuwen uitgesloten van globalisering, die armoede bestrijdt, van kinderen en groei, die innovatie gebruikt om het concurrerender te maken Italië, dat de dagelijkse plunderingen niet volgt, maar investeert in Casa Italia zoals ontworpen door Renzo Piano, die het woordbeveiliging op een nieuwe manier weet te combineren?
Ik wacht op je in Italië. Maar ik wacht hier ook op jou, met jouw opmerkingen, bijdragen, ideeën.
De toekomst keert vroeg of laat terug. We hebben de taak om het te bouwen, niet alleen maar te wachten. "

Matteo Renzi
25 januari 2017, blog.matteorenzi.it